1.       In heel wat educatieve programma's moeten letters worden ingegeven.  Meestal kan dit enkel met behulp van het toetsenbord.  Wanneer kinderen reeds op vroege leeftijd met twee vingers tokkelen op het toetsenbord, bestaat het gevaar dat ze heel vaardig leren tikken met twee vingers.  Op zich, niet zo erg zou je denken, maar als de kinderen op latere leeftijd leren typen met 10 vingers, bestaat de kans dat ze dit vlug opgeven, omdat ze veel sneller kunnen typen met 2 dan met 10 vingers.  

Probeer daarom bij jongere kinderen programma’s te gebruiken, waarbij niet teveel moet getikt worden, maar waarbij kinderen het juiste antwoord kunnen aanklikken met de muis.  Heel wat leerkrachten die typonderwijs geven, zullen je dankbaar zijn. 

2.     Op de toetsenborden van de computers in mijn klas, heb ik kleine ronde gekleurde stickers gekleefd. Op de twee entertoetsen (ook die van het numeriek klavier) kleeft een groene sticker, op de deletetoets kleeft een rode sticker, op de spatiebalk zit een blauwe sticker. Ook op de linker toets van de muis zit er een gele sticker. Ik kan nu als de kinderen bijvoorbeeld niet weten dat ze de entertoets moeten indrukken, de opdracht geven:"druk op de groene toets". Niet alle kinderen begrijpen het begrip "entertoets". Met deze gekleurde stickers wordt dit probleem opgelost, zonder dat ik de overeenkomstige toets moet tonen. 

Soms staat de enter- of deletetoets niet altijd op dezelfde plaats. Door middel van de kleurencode is er toch geen probleem voor de kinderen, omdat ze weten dat groen "enter" betekent en rood "delete". 

3.  Ik vind het verkeerd om de computer te gebruiken op het ogenblik dat een leerling klaar is met een opdracht. Zo komen alleen de "rappe" leerlingen aan "de bak". Ik werk met een doorschuifsysteem, zonder dat ik als leerkracht dit moet controleren en bijhouden. (We moeten al genoeg gegevens bijhouden...)  

Kleef 2 boterdoosjes met hun onderkant aan elkaar. De onderste doos krijgt een deksel. In de onderste doos komt er ook een gleuf waar naamkaartjes door kunnen. In de bovenste doos zitten de naamkaartjes van de leerlingen uit de klas. Bij de eerste beurt trek ik een naamkaartje uit de bovenste doos en geef dat in stilte aan de overeenkomstige leerling. Die steekt zijn naamkaart door de gleuf van de onderste doos en komt zo niet meer aan bod tot alle namen uit de bovenste doos verdwenen zijn. Is die leerling klaar met zijn opdracht, dan trekt hij in stilte een nieuwe naam uit de bovenste doos en geeft die aan zijn vriendje.  Die steekt zijn naamkaartje door de gleuf...  en zo gaat dat door tot alle namen van de bovenste doos in de onderste zijn verdwenen. Ik verwissel dan terug alle namen en alles kan van vooraf aan beginnen. Met deze methode weet ik zeker, dat iedereen aan bod komt, het kost geen geld en ik verlies geen tijd in het organiseren van de beurten. Is een beurt niet afgewerkt in één dag, dan kan je gewoon verder de volgende dag.   

4.     Vaak zitten twee leerlingen samen aan de computer. Dit heeft zo zijn voordelen. Dankzij de computer is er vaak een interessant leerproces tussen de twee leerlingen. De computer is de aanleiding om problemen te gaan verwoorden onder elkaar. We weten dat een probleem verwoorden reeds voldoende is om het op te lossen. Knappere kinderen helpen ook vaak hun vrienden. Kinderen kunnen soms beter een probleem verklaren dan de leerkracht.  5.     Gooi je oude computers niet te vlug weg. Het is voldoende dat je één goed programma hebt voor één welbepaalde computer, om die computer in klas te gebruiken. Het hoeft niet steeds een grafische computer te zijn om goede educatieve programma's in de klas te hebben. Er bestaan toestellen van 10 jaar oud (wat in de computerwereld "hoogbejaarde" toestellen zijn), waar nog heel goede educatieve programma's voor bestaan, die veel beter zijn dan het "stuf" dat vandaag verkrijgbaar is op CD-ROM, bestemd voor een multimedia-PC.  6.     Bezit je verschillende computers, dan is het heel interessant om alle aansluitingen op het net, op één grote stekkerdoos uit te voeren. Er bestaan tegenwoordig stekkerdozen van 6 en meer aansluitingen. Plaats je nu tussen deze stekkerdoos en de aansluiting op het net, een schakelaar, dan kan je al je computers met één schakelaar aanzetten. Merk op dat je een Windows-computers nooit zomaar met de schakelaar mag afleggen.

7.     Leg je computer af  ’s avonds, in de  weekends en de vakantieperiodes.  Ik dacht vroeger dat een computer niet veel elektriciteit verbruikte, maar ik heb aan de lijve ondervonden dat dit wel het geval is. Met tip 6 is dit snel gebeurd.  Voor deze handeling kan je ook een leerling aanstellen.8.     Gebruik niet te veel educatieve programma's in de klas. Het is beter om met enkele degelijke programma's te werken. Kies je voor programma's van dezelfde auteur(s), dan is elk programma vlug gekend door de kinderen omdat de lay-out overal gelijk is. Koop nooit te vlug een programma dat zichzelf het etiket "educatief" opkleeft. In de commerciële sector zijn er teveel programma's die zich zo noemen, zonder dat ze het zijn. Koop vooraf een demo als het kan, of beoordeel zelf eerst het programma voordat je het koopt.   9.     De meeste kinderen hebben thuis een computer en sommigen kunnen hiermee goed uit de voeten. Ik duid bij het begin van een nieuw schooljaar, twee kinderen aan als "computerkids". Zij mogen dan de computers aanleggen en uitdoen op mijn verzoek. Ik controleer natuurlijk wel eerst even of ze dit kunnen. Eventueel krijgen ze een kleine opleiding. Dit is zeker haalbaar met kinderen vanaf 7 jaar. 10.  Vaak is het geluid storend voor de andere kinderen.  Dit probleem is gemakkelijk op te lossen met behulp van één of twee koptelefoons. In de handel zijn er reeds goedkope koptelefoons verkrijgbaar voor €5. Koop daarbij een verdeelstekker, zodat je twee koptelefoons op de uitgang van je klankkaart kan installeren en het probleem is opgelost, zonder dure investeringen.  

11.   Sommige computer starten heel traag op.  Als je de computer afsluit in slaapstand (niet standby) dan mag je daarna ook de stroom afleggen.  Maar bij het opstarten, zal je merken dat de computer veel sneller opgestart wordt.  Wanneer je een computer afsluit in slaapstand, dan slaat hij de toestand op waarin die zich bevindt.  Het terug zetten van die toestand bij het opstarten gaat merkelijk sneller, dan starten vanaf nul.

12.  Klaslokalen zijn vaak stoffige ruimtes. Heel vaak laat de muis het dan ook afweten omdat die door stof zijn werk niet goed kan doen. Het is een goede gewoonte om elke trimester de muis eens af te stoffen. In oude muizen zit er een balletje dat je er kan uithalen. Haal het balletje eruit en blaas eens stevig in de holte die vrijkomt. Het balletje kan je eventjes afvegen met een doekje gedrenkt in brandalcohol en je muis zal waarschijnlijk weer rollen als nieuw. Maar lasermuizen zijn tegenwoordig zo goedkoop geworden dat ze muizen met balletjes zouden moeten verbieden.  13.  Er bestaan tegenwoordig prachtige programma's waarmee je jouw agenda kan opmaken. Maar eigenlijk kan je met elke tekstverwerker hetzelfde, ik heb het lang zo gedaan en ik kon mijn agenda even snel "schrijven" als nu met een speciaal programma. 

Maak voor elke dag een sjabloon waarop enkel de uren en de vakken staan. Bij het openen van een nieuw document kies je dan de sjabloon dat overeenkomt met de dag die je wilt invullen. Voor elk vak maak je een apart bestand. Zo krijg je een bestand met al je lessen van wiskunde, een ander bestand met die van taal, van wero, enz. Met behulp van zoeken, kopiëren en plakken, kan je nu eenvoudig bij elk uur de overeenkomstige les invoegen. Ik stelde mijn tekstverwerker zo in dat hij bij het opstarten automatisch alle bestanden inlaadde die nodig waren om mijn agenda in te vullen. 

Met Google Documenten kan je op die manier een agenda maken die online staat en overal bereikbaar is.15.  Geef nooit een computer aan een leerkracht als die er zelf niet om gevraagd heeft. Ik ken scholen waar meer dan de helft van de leerkrachten na zes maanden hun nieuw gekregen computers nog niet uit hun verpakking hadden gehaald. Ik kan het ze niet echt kwalijk nemen, want "men" had beslist dat iedere klas een computer kreeg.    16.  Koop een nieuwe computer steeds in vertrouwen. Goedkoop is vaak achteraf een zure koop. Geef liever iets meer, met de garantie dat je kan rekenen op een dienst naverkoop. Ook in de computerwereld heersen tegenwoordig maffiose toestanden met valse en minderwaardige stukken. Zelfs dealers weten soms niet meer wat echt en vals is zonder een echtheidscertificaat.    17.  Een aantal bedrijven bieden degelijke tweedehandse merkcomputers aan voor een zacht prijsje.  Meestal staat er een besturingssysteem op met licentie. 

18. Word lid van Klascement (www.klascement.net) Deze portaalsite wordt ondersteund door het Ministerie van Onderwijs en verzamelt allerlei materiaal en ideeën om te gebruiken in de klas.  Triangel vzw (www.triangel.be) doet hetzelfde en brengt maandelijks een ICT-nieuwsbrief uit vol leuke tips. Kijk ook een bij de buren op www.kennisnet.nl Zit je met een vraag, durf dan gebruik te maken van www.lerarenforum.be  Je krijgt er snel een antwoord op jouw vraag.19.  Durf de harde schijf van je computer eens volledig te formatteren als je computer vaak vastloopt of merkbaar trager zijn werkt doet.  Dit is wel een werkje voor tijdens de grote vakantie, maar in de meeste gevallen krijg je een computer die achteraf dubbel zo snel draait.   Windows wordt aangewreven dat het geen zo’n stabiel systeem is.  Ik heb de persoonlijke ervaring dat dit vaak komt door de programma’s die onder Windows werden geïnstalleerd.20. Hou af en toe eens schoonmaak in je harde schijf.  Hoe voller die staat, hoe trager je systeem werkt.  Het is voor de goede werking van een computer belangrijk dat er steeds vrije ruimte op je harde schijf beschikbaar is.  (zo’n 25 % minimaal)  “Defragmenteren” is ook een onderdeel van deze schoonmaak.  Daarbij zet je letterlijk alles weer op een rijtje op je harde schijf, zodat de computer zijn bestanden vlugger kan vinden.

Begin haalbaar. Heel vaak zijn de eerste negatieve ervaringen voor een leerkracht voldoende om er de brui aan te geven. Daarom raad ik aan om met één computer te beginnen waarop slechts één of twee goed uitgekozen programma’s draaien. Zorg ervoor dat je als leerkracht achter de software staat en dat je de software door en door kent, zodat je niet voor verrassingen komt te staan.
Als het mogelijk is, leer dan nieuwe programma’s gezamenlijk aan in de computerklas. Zo hoef je achteraf niet voortdurend een programma uit apart uit te leggen in de eigen klas.

Schakel die computer dan in bij hoekenwerk. Naast de vele hoeken ontstaat er zo een computerhoek, waar twee kinderen tezamen een opdracht afwerken.
Duid één of twee leerlingen aan die ‘verstand’ hebben van computers. Deze kinderen zijn verantwoordelijk om de computer aan en uit te zetten of eventueel een programma op te starten. Wees gerust, zij ‘spelen’ daarmee. Ik weet niet of dit reeds haalbaar is vanaf het eerste leerjaar, maar ik geloof het wel. In mijn tweede leerjaar kunnen ze het in elk geval reeds.

Breid na een tijdje het aanbod verder uit. Waarom zou je de computer niet inschakelen tijdens de tekenles, de handwerkles, een schrijfles? Deze lessen laten toe dat in een beurtrol (zie tips) kinderen ook aan de computer kunnen werken. Het vraagt weinig voorbereiding van de leerkracht en de leerlingen zijn gemotiveerd. 
De volgende stap is de computer in te schakelen bij het differentiëren, zowel naar boven toe als naar beneden. In een aantal klassen krijgen - jammer genoeg - enkel ‘vlugge’ leerlingen de kans om aan de computer te zitten, omdat ze een opdracht hebben afgewerkt. Als beloning mogen ze dan aan de computer. Ik heb daar geen problemen mee, als zwakkere kinderen evenveel kansen krijgen. Zelf gebruik ik vaak de computer met zwakke kinderen. Ze krijgen oefeningen op hun niveau, de faalangst is merkelijk kleiner en ik kan veel makkelijker het leerproces volgen en bijsturen.

De computer inschakelen in de klaspraktijk vraagt eigenlijk een andere manier van lesgeven. Bij klassikaal lesgeven is er weinig ruimte om de computer te gebruiken. De computer krijgt pas echt kansen in de werkmomenten, de ogenblikken waarop de leerlingen een opdracht afwerken. Dit gebeurt in elk vak, van rekenen tot zelfs muziek. De computer is slechts een instrument, net zoals papier en krijt dat zijn. Het komt erop aan het instrument te gebruiken waarvoor het geschapen is. (Zie de voordelen van de computer) Een andere manier van lesgeven bestaat er ook in dat je kinderen vrijheden en verantwoordelijkheden durft te geven. Het is makkelijker voor een leerkracht om de bijrivieren van de Schelde op te sommen. Of de leerlingen dit zo beter zullen onthouden is een andere vraag. Het vraagt natuurlijk veel meer tijd om de bijrivieren zelf te laten opzoeken. Om de Dender niet alleen te zien in een atlas, maar via Internet bijvoorbeeld te zien hoe hij in de Schelde vloeit en dat dit niet toevallig in Dendermonde gebeurt. 

Ik ben een groot voorstander van ‘het natuurlijk leren’. Als wij onze eigen kinderen leren spreken, dan zullen wij dit ook niet met de regelmaat van de klok toetsen, welke woorden ze reeds kennen. Baby’s leren spontaan. Plots mag dit niet meer in het onderwijs. Alle informatie die op de leerlingen afkomt, wordt aangebracht en goedgekeurd door de leerkracht. De computer biedt kansen om terug spontaan leerstof op te nemen zonder dat het echt extra werk van de leerkracht vraagt. Het vraagt alleen een andere houding, een andere manier van lesgeven, een manier die we niet altijd in de normaalschool hebben geleerd. Ik stel wel met vreugde vast dat de nieuwe leerplannen mijn visie op onderwijs ondersteunen.
De computer in de klas gebruiken, vraagt ook een goede planning en organisatie. Het mag voor de leerkracht geen meerwerk betekenen. Anders haken de meesten af. 

Zorg er voor de hardware en software op punt staat. Een computer die steeds foutmeldingen geeft bij het opstarten, sofware die niet doet wat ervan verlangd wordt, het zijn allemaal zaken die ervoor kunnen zorgen dat de computer letterlijk en figuurlijk aan de kant blijft staan. Ik ken gevallen waarbij de computer een half jaar lang niet werd gebruikt omdat men de tijd niet vond voor een dubbelstekker, zodat monitor en computer aan één stopcontact konden worden aangesloten.

Mijn ouderwetse kleurentelevisie begint zijn tanden te tonen. Woensdag hadden we enkel kleur binnen een cirkel en daarrond was alles paars.  Na drie dagen is het griepje over en speelt hij weer als de voorbije 18 jaar.  Maar ik vind dat het tijd wordt om naar een ander toestel uit te kijken.  Aangezien er momenteel nog enkel flatscreens worden verkocht, heb ik de keuze uit LCD of plasma.  Zoals altijd is het internet mijn grootste leiddraad.  Maar op heel wat sites wordt de diagonaal van het scherm uitgedrukt in inches.  Per toeval ontdekte ik een leuke mogelijkheid de vertrouwde Google zoekmachine.  Geef het volgende maar eens in converteer 42 inch naar cm  Het resultaat is ...

Een plasmascherm gaat 50 000 uren mee, maar hoeveel jaar is dat? converteer 50000 uur naar jaar toont de oplossing in Googles zoekmachine.

Ik heb mijn keuze intussen gemaakt.  Het wordt een Panasonic TH-42PX80 om de volgende redenen:

1) Bij een plasmatelevisie is het zwart echt zwart.
2) De kijkhoek is bij een plasma groter dan bij een LCD
3) De prijs van dit plasmascherm is evenredig aan LCD
4) Het toestel staat in een winkelketen in aanbieding.
5) FullHD heeft weinig zin vanaf een afstand van 2,5 meter. Je ziet toch geen verschil op die afstand met HDready.
6) De consumentenbond heeft dit toestel een zeer goed quotering gegeven 

UPDATE: Onze televisie doet het weer zoals vroeger, we houden daarom nog even de boot af.  Zo blijft onze ecologische voetafgedruk misschien nog onder dat van de gemiddelde Belg ( = 5,2 ha)

Ik wil allereerst stellen dat het ideaal educatief programma niet bestaat.  Elk programma, hoe goed het ook is, kan steeds beter (worden).   Het is op zich niet slecht om de lat heel hoog te leggen, maar ik heb meermaals ervaren dat collega’s de lat van mijn programma’s steeds hoger willen leggen, terwijl ze niet beseffen dat ze er zelf niet kunnen overspringen (een doordenkertje…)

Een goed educatief programma moet toch aan enkele voorwaarden voldoen:

Het programma moet één of meerdere educatieve doelen aanbieden op een leuke, speelse manier.  Dit doel moet terug te vinden zijn in het leerplan of de eindtermen.  Een leerkracht die de computer gebruikt zonder de samenhang te zien met andere lessen is verkeerd bezig.  De computer mag geen goedkope kinderopvang zijn, waarmee je de kinderen bezig houdt.   

Het programma moet prikkelend werken, voldoende variatie bieden zodat de kinderen er niet vlug op uitgekeken raken.   Kinderen lossen graag problemen op, maar dan wel problemen die haalbaar zijn.   Zo zijn er heel wat programma’s waarbij het kind de sleutel moet vinden om tot de oplossing te komen.  Is het probleem eenmaal opgelost dan is zo’n programma afgeschreven.  Soms is het probleem te moeilijk voor het kind met hetzelfde resultaat tot gevolg.  De kunst bestaat erin een programma te vinden, waarbij het kind weet dat het op zijn tenen moet staan om het probleem op te lossen.  Heeft het eenmaal de juiste stap gezet, dan komt het andere problemen waarvan het kind weet, dat het ook deze kan oplossen.

In het programma moeten verschillende moeilijkheidsgraden kunnen worden ingesteld.  Dit vloeit voort uit de vorige voorwaarde.   Ik vind het ook belangrijk dat kinderen zelf eventueel hun niveau kunnen kiezen.   Het is als volwassene niet altijd zo eenvoudig om in te schatten wat een kind aankan of niet.  Jammer genoeg zijn de instelschermen van educatieve programma’s vaak bedoeld voor de ouder of leerkracht.

Bij een foutief antwoord moet er voldoende feedback zijn.  Niet alleen moet het kind weten dat het antwoord goed of fout is, daarnaast moet er hulp worden aangeboden om de goede oplossing te vinden.  Ik ken programma’s waarbij een programma blijft zeggen “fout” wanneer een kind een aangeboden probleem niet kan oplossen.  Heel frustrerend, ook al maakt het programma zich niet kwaad, maar als je 10 keer “fout” hoort, dan geef je er ook de brui aan.  Ik vind dat het programma na een aantal foutieve antwoorden, dan maar zelf het goede antwoord moet geven.  Beter is dat het programma instructies geeft om tot de goede oplossing te komen.  Onderwijzen is toch “wijzen” naar een oplossingsstrategie, zonder het goede antwoord te geven.  

Als opvoeder is het belangrijk om achteraf een stand van zaken op te vragen.  Daarom is het nodig om een rapport te krijgen van elk kind: wat heeft het gedaan? welke fouten heeft het gemaakt? Hoeveel tijd was het bezig?  Zo kan de opvoeder eventueel zelf ook hulp bieden.   Het is belangrijk dat het kind weet dat het gevolgd kan worden, dat zijn activiteit aan de computer geregistreerd wordt.  Wel oppassen dat het kind er achteraf geen faalangst aan over houdt.

Rapportering vraagt dat het programma weet wie er aan de toetsen zit te tokkelen.  Daarom moet het programma via een namenbestand dit kunnen registreren.  De eerste handeling die mijn kinderen in de klas doen aan de computer, is hun naam aanklikken.  Als het programma die mogelijkheid biedt natuurlijk.

Het is de periode van de lijstjes.  Op radio luister ik momenteel naar de top 800 van de muziek uit de jaren '80 op 4FM.  Straks start voor de laatste keer Donna's top 2008 en andere radiozenders werken ook hun lijstjes af.  Op www.PCmag.com  vond ik een lijstje met de beste vrije software.  Het is een verzameling geworden van het beste wat er momenteel te krijgen is aan gratis software.  Een vijfde staat reeds op mijn computer geïnstalleerd, maar er steken veel nieuwigheden tussen die ik zeker de komende kerstvakantie uit zal proberen.  Alles is mooi gecatalogiseerd volgens functie of doel.  Er wordt ook telkens een link bij gepresenteerd naar een volledig bespreking van het programma. Mooi!

Ik ben steeds meer en meer voorstander van vrije software op school. De stap naar Linux is me nog iets te groot, omdat we nog met teveel educatieve software werken die enkel draait onder Windows.

·         Drill & practice-programma’s of inoefenprogramma’s behoren tot de groep die we het vaakst aantreffen op de lagere school.  Ze hebben als hoofddoel  een leerstofonderdeel in te oefenen.  Dat kunnen de tafels zijn, maar ook de juiste schrijfwijze van woorden.  Wie kent er niet het programma waarbij je met een helikopter over de hoofdsteden van de Europese landen vliegt.  Herhaling is de moeder van het onderwijs.   Deze programma’s dragen daar hun steentje toe bij op een leuke manier.

Inoefenprogramma's worden aangeboden als freeware of commercieel. Freeware betekent dat je niet hoeft te betalen om de software te gebruiken.  Commerciële software is wel betalend.

Deze programma's vallen onder de ICT-eindterm De leerlingen kunnen zelfstandig oefenen in een door ICT ondersteunde leeromgeving.

·         De computer heeft zijn klassiekers die je reeds lang terug vindt op elk type computer.  Deze gebruiksprogramma’s kunnen ook een grote educatieve waarde hebben: tekenprogramma’s, tekstverwerkers, database.  De computer wordt hier als werktuig gebruikt.
Het is voor kinderen een hele ervaring om met de muis perfecte rechthoeken, cirkels en driehoeken te tekenen.   Met enkele muisklikken worden deze vlakken prachtig ingekleurd en mooi binnen de lijntjes.
Ik beweer hier niet dat we geen spellingsonderwijs meer moeten geven, maar ik vind de overdreven belangstelling voor de spelling door sommige collega’s een beetje overdreven.  Ik heb nooit wakker gelegen van de nieuwe spelling.  Mijn tekstverwerker toont mij onmiddellijk dat insekt volgens de nieuwe spelling een insect is geworden.  Zelfs verkeerde vervoegingen worden opgespoord. 

Deze programma's vallen meestal onder de eindterm De leerlingen kunnen ICT gebruiken bij het voorstellen van informatie aan anderen.

·         Simulatieprogramma’s bootsen de werkelijkheid na.  Vaak kunnen ze vlugger en eenvoudiger een situatie uitbeelden.  Hoe werkt een motor, een sluis, de kringloop van het water?  Vaak worden er ook simulaties gebruikt in de inoefenprogramma’s. Via Youtube of BeeldbankTV kan je nu ook heel wat zaken aanschouwelijk voorstellen in de klas. Een video is nu wel niet echt een simulatie, maar het bootst ook de werkelijkheid na.

·         Informatiebronnen bieden informatie aan.  Tegenwoordig kan een hele encyclopedie worden geraadpleegd via de computer.  Niet voor niets wordt de Winkelprins niet meer verkocht als boek.  Wikipedia is een vrij toegankelijke encyclopedie die samengesteld wordt door duizenden vrijwilligers. 

Deze programma's vallen onder de eindterm De leerlingen kunnen met behulp van ICT voor hen bestemde digitale informatie opzoeken, verwerken en bewaren.

·         Communicatieprogramma’s laten mensen met elkaar communiceren via de computer.  Mail- en chatprogramma's vallen onder deze categorie, maar ook forums. Ik weet niet of im-is-in-nen in de Vandale is opgenomen, maar het is in elk geval heel populair onder jongeren.  Zorg er wel voor dat jongeren in een beveiligde omgeving met elkaar chatten.

Deze programma's vallen onder de eindterm De leerlingen kunnen ICT gebruiken om op een veilige, verantwoorde en doelmatige manier te communiceren.

·         Edutainment-programma’s combineren ontspanning en leren.  Een puzzel stimuleert vaak de visuele discriminatie.  Edutainment-programma’s plakken graag het etiket “educatief” op zichzelf.  Neem dat vaak met een korreltje zout. Toch vind ik puzzelprogramma's bijzonder interessant, omdat de kinderen probleemoplossend leren denken op een totaal andere manier dan in een klassituatie. Het is ook voor hoogbegaafden een ideale uitdaging.

Deze programma's vallen onder de eindterm De leerlingen kunnen zelfstandig leren in een door ICT ondersteunde leeromgeving.

Als voorbereiding voor de postgraduaatopleiding ICT-coördinator aan de HUB, was ik op zoek naar interessante ICT-leerlijnen.  De mooiste leerlijn die ik vond was die van de regio Meetjesland.  Bedankt collega's voor dit bijzonder interessant instrument.  Zo volledig, funtioneel en efficiënt!

Je kan je trouwens nog steeds inschrijven voor de opleiding uit mijn openingszin.  Ik ben ervan overtuigd dat het een heel degelijke scholing zal worden.

't Is godgeklaagd zou Jean Pierre van Rossem zeggen: een beamer voor €500 en dan nog geen wit product maar een NEC.  Maandag 15 december is hij te koop in de LIDL-vestigingen in Vlaanderen.  Meer info op http://www.lidl.be/be/home_nl.nsf/pages/c.o.20081215.p.LCD-projector_NEC_VT59  Samen met mijn goedkope digitale pen, heb je voor een spotprijs een digitaal bord in de klas.  De specificaties zijn niet slecht volgens deze site. Waar wacht je nog op?

Van 14 januari tot en met 17 januari gaat in Londen de jaarlijks Bett-beurs door.  De Bett-beurs is de grootste educatieve beurs ter wereld, waar alle nieuwigheden te zien zijn.  Digitale borden kon je er vijf jaar geleden al bewonderen, vooraleer ze bij ons gekend waren.  Ik heb er altijd van gedroomd (bij wijze van uitdrukking) om eens de Bett-beurs te bezoeken. Toevallig vermeld ik dit tijdens een vergadering deze namiddag.  Oh, maar dat kan wel geregeld worden via de hogeschool, was het lakoniek antwoord dat ik kreeg van het hoofd van de vergadering.  Deze avond kreeg ik een positieve mail, dat mijn reisonkosten kunnen vergoed worden.  Ik moet er wel bij vertellen dat ik straks één van de nieuwe docenten word in een nieuwe postgraduaatopleiding tot ICT-coördinator die georganiseerd wordt in de hogeschool waar ik in '81 mijn onderwijzersdiploma behaalde.  Mijn pedagoog van toen, wordt nu een collega, waarmee ik 15 woensdagnamiddagen een gastcollege help verzorgen. Het leven kan toch mooi zijn.

Vandaag was er onze jaarlijkse clubwedstrijd voor fotomontages.  Ik heb er de hoofdvogel afgeschoten met mijn reeks over Oradour waarover ik reeds berichtte.  Hoofdprijs: de eer.

Wie de montage nog niet zou gezien hebben, kan ze bekijken door op de foto hieronder te klikken.

Dit waren de kritieken die ik in ontvangst mocht nemen:

pakkend, te veel tekst die te vlug werd gelezen, knappe fotografie, teksten komen niet altijd overeen met de foto's, mooi slot met de klok die stilvalt.