Computationeel denken

Ik daag je uit om drie keer na elkaar de titel te zeggen zonder dat je tong in een knoop ligt.  Computationeel denken is leren denken als een computer, een vaardigheid die meer en meer opgang kent in het onderwijs.  Ik werd erdoor getriggerd door een interview  met Lieven Boeve die het woord ook in de mond nam.  ZILL besteedt er ook aandacht aan in dit artikel.

Computationeel denken is meer dan leren programmeren.  Je kan het samenvatten in 10 doelen:

1. Abstraheren. Leerlingen ontdekken wat echt belangrijk is en focussen niet op details van een probleem.
2. Algoritme en procedure. Leerlingen zetten procedures efficiënt in om snel tot oplossingen te komen.
3. Automatisering. Leerlingen passen standaardprocedures toe die rechtstreeks naar een oplossing leiden.
4. Debugging. Leerlingen sporen fouten op in algoritmes en codes.
5. Decompositie van het probleem. Leerlingen splitsen een probleem op in kleine deeltaken of combineren deeltaken tot één probleem.
6. Omgaan met gegevens. Leerlingen analyseren, verzamelen en visualiseren gegevens.
7. Parallellisme. Leerlingen ontdekken dat een taak sneller klaar is wanneer ze handelingen gelijktijdig uitvoeren.
8. Problemen herformuleren. Leerlingen drukken de probleemstelling uit in eigen woorden.
9. Simulatie en modelleren. Leerlingen bootsen de werkelijkheid na.
10. Voorspellen (inschatten). Leerlingen geven aan wat ze denken dat er zal gebeuren.

Ik kreeg deze week een vraag naar een leerlijn computationeel denken, een opdracht waar ik wel eens mijn tanden in wil zetten als die knoop uit mijn mond is.  In Nederland heeft men deze oefening al gemaakt.  Het resultaat is te vinden in deze schitterende leerlijn, met oefeningen volgens bovenstaande 10 doelen en opgesplitst in onder-, midden- en bovenbouw.